Διαρκής κλιμάκωση: Στρατηγικά βομβαρδιστικά Tu-160 Blackjack μετακινεί "μια ανάσα" από την Πολωνία η Μόσχα.

Η ρωσική απάντηση στην ματαστάθμευση στρατηγικών βομβαρδιστικών B-2Α και B-52H της USAF στην Βρετανόια ήρθε με την μεταστάθμευση για πρώτη φορά εκτός του ρωσικού εδάφους από το τέλος του "ψυχρού πολέμου" στρατηγικών βομβαρδιστικών Tu-160 Blackjack στην Λευκορωσία, κυριολεκτικά "μια ανάσα" για τα δεδομένα ενός στρατηγικού υπερηχητικού βομβαρδιστικού όπως το Tu-160 από την Πολωνία και τα σύνορα με μία ΝΑΤΟϊκή χώρα.

 

Η εξέλιξη είναι πολύ σοβαρή αφού μεταθέτει τις βάσεις των στρατηγικών βομβαρδιστικών χιλιάδες χιλιόμετρα ανατολικότερα και βορειότερα από εκεί που εδρεύουν στην AB Engels βόρεια της Κασπίας και δυτικά από το Καζακστάν) με αποτέλεσμα  να μειώνεται κατά πολύ ο χρόνος αντίδρασης σε μία κρίση, αλλά και ο χρόνος μετάβασης π.χ. στην Βρετανία ή σε άλλους ευρωπαϊκούς στόχους.

 

Σύμφωνα με την Διοίκηση της ρωσικής Αεροπορίας τα σκάφη αυτά θα μεταβούν στην Λευκορωσία στις 3 Ιουλίου.

Η 37^η Αεροπορική Στρατιά στην οποία ανήκουν τα Tu-160 συγκροτήθηκε για πρώτη φορά επίσημα το 1949, αποτέλεσμα του μετασχηματισμού της 4^ης Αεροπορικής Στρατιάς που αποτελούσε τμήμα των βόρειων δυνάμεων με έδρα στην Πολωνία. Παρέμεινε ενεργή έως το 1968 οπότε και καταργήθηκε για να επανέλθει πρόσκαιρα το 1980 για υποστήριξη των τριών Αεροπορικών Στρατιών, μέχρι το 1998 όπου έγινε ο κύριος επιχειρησιακός φορέας των δυνάμεων στρατηγικού βομβαρδισμού της Ρωσίας.
Η 37^η Στρατιά συγκέντρωσε κάτω από τη οργανωτική της δομή εκτός των κύριων μέσων της, τα στρατηγικά βομβαρδιστικά ένα ακόμη πλήθος δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τη διατήρηση της ικανότητας της Στρατιάς να δρά αυτόνομα ως ένας αυτάρκης οργανισμός σε όλους τους τομείς από εκπαίδευση έως μεταφορές και γενική υποστήριξη.
Τα βομβαρδιστικά είναι συγκεντρωμένα σε δυο αεροπορικές μεραρχίες, την 22^η TBAD, την 326^η TBAD και το 43^ο Κέντρο Αξιολογήσεως και Εκπαίδευσης Πληρωμάτων ενώ υπό την διοίκηση της είναι και το  ξεχωριστό σύνταγμα αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού όπως και το προσωπικό τεχνικής υποστήριξης.
Πιο αναλυτικά στη δικαιοδοσία της 37^ης Στρατιάς περιλαμβάνονται οι παρακάτω μονάδες:
 22^η Αεροπορική Πτέρυγα με βάση την ΑΒ Engels

• 121o TBAP Αεροπορικό Σύνταγμα  - αεροπορική βάση Engels – Tu-160 Blackjack
• 184o TBAP Αεροπορικό Σύνταγμα – Αεροπορική βάση Engels – Tu-95MS
• 52o TBAP Αεροπορικό Σύνταγμα – Αεροπορική βάση Shaikovka – Tu-22M3
• 840o TBAP Αεροπορικό Σύνταγμα – Αεροπορική βάση Sol’cy – Tu-22M3

 326^η Αεροπορική Πτέρυγα με βάση την ΑΒ Ukrainka

• 182o GTBAP Αεροπορικό Σύνταγμα – Αεροπορική βάση Ukrainka – Tu-95MS
• 79o TBAP Αεροπορικό σύνταγμα – Αεροπορική βάση Ukrainka – Tu-95MS (Tu-95KM, Tu-95K - Πιθανώς όλα τα βομβαρδιστικά σειράς «ΚΜ και Κ» εκσυγχρονιστήκαν σε επίπεδο «MS»)
• 200o GTBAP Αεροπορικό Σύνταγμα – Αεροπορική βάση Belaya – Tu-22M3
• 444o TBAP Αεροπορικό Σύνταγμα – Αεροπορική βάση Vozdbizhenka – Tu-22M3

Η επανεμφάνιση στις δυτικές "αυλές" μετά από 17 χρόνια απουσίας (από τα τέλη του 1990) των Tu-160 ήταν εντυπωσιακή: Στα τέλη του 2007 ένα Tu-160 πέταξε σε απόσταση 32 χλμ. από την βρετανική πόλη Kingston upon Hull στα βορειοανατολικά της χώρας η οποία βρίσκεται περίπου 16 χλμ. σε απόσταση από τις ακτές της Βρετανίας με το βόρεια θάλασσα.
Παρά το γεγονός πως το ρωσικό αεροσκάφος απείχε μόλις 4 χιλιόμετρα από τον βρετανικό εθνικό εναέριο χώρο, περί τα 90 δευτερόλεπτα με την ταχύτητα που είχε το αεροσκάφος δεν αναχαιτίστηκε από βρετανικά μαχητικά.
Στις 22 Ιανουαρίου του 2008 δύο Tu-160 αναχαιτίστηκαν κατά τη διάκρεια της πορείας τους συμμετοχής σε άσκηση με το ρωσικό Ναυτικό στο Βισκαικό Κόλπο από νορβηγικά F-16 και βρετανικά Tornado.
Αναμφισβήτητα όμως το γεγονός που απασχόλησε τα διεθνή μέσα ενημέρωσης ήταν η αποστολή το Σεπτέμβρίο του 2008 όταν δύο Tu-160 το «Aleksandr Molodchyi» με αριθμό 07  και «Vasilyi Sen’ko» με αριθμό 11 πραγματοποίησαν πτήση προς την Βενεζουέλα όπου σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Αμύνης τα αεροσκάφη εκτελούσαν εκπαιδευτική αποστολή.
Τα δύο Tu-160 πέταξαν από τη μητρική αεροπορική τους βάση Engels και μέσω του βόρειου Αρκτικού Ωκεανού προσγειώθηκαν ύστερα από 13 ώρες πτήσης στη Βενεζουέλα. Η παραμονή τους στη νοτιο αμερικανική αυτή χώρα κράτησε 3 ημέρες και αφού εκτέλεσαν σειρά εκπαιδευτικών πτήσεων επέστρεψαν στην Ρωσία.
Στις 12 Οκτωβρίου αριθμός βομβαρδιστικών Tu-160 και Τu-95 συμμετείχε σε μια μεγάλη άσκηση στρατηγικών βομβαρδιστικών με συνολικά 12 αεροσκάφη μεταξύ των οποίων Tu-160 και Tu-95 όπου πραγματοποιήθηκε μια σειρά από εκτοξεύσεις βλημάτων cruise.
Στις 18 Φεβρουαρίου του 2009, μια ημέρα πριν την επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου στον Καναδά ένα Tu-160 πλησίασε τον καναδικό εναέριο χώρο από την πλευρά του Αρκτικού Ωκεανού για να αναγνωριστεί και να αναχαιτιστεί από καναδικά CF-18.
Το Tu-160 BlackJack είναι ένα υπερηχητικό αεροσκάφος μεταβλητής γεωμετρίας πτερύγων το οποίο σχεδιάστηκε σε διαμόρφωση παρόμοια με το αμερικανικό B-1B Lancer. Οι διαστάσεις του είναι εντυπωσιακές και το κατατάσσουν στην πρώτη θέση από άποψη μεγέθους αναφορικά με πολεμικά αεροσκάφη, εκτός των μεταφορικών.
Εισήλθε σε υπηρεσία το 1987 με το 184το Σύνταγμα Βομβαρδιστικών στην αεροπορική βάση Priluki.
Το περιθώριο κίνησης των μεταβλητών πτερύγων έχει δύο θέσεις στις 20 και στις 65 μοίρες οπισθόκλισης. Στο σημείο συνάντησης πτερύγων και ατράκτου ακολουθείται η τεχνική των μικτών επιφανειών. Οι πτέρυγες διαθέτουν ολοκινούμενα slats καθόλο το μήκος τους ενώ τα πτερύγια καμπυλότητας είναι διπλής σχισμής και όλα αυτά ελέγχονται από το ηλεκτρονικό  σύστημα ελέγχου πτήσης. Το αεροσκάφος προωθείται από τέσσερις πανίσχυρους κινητήρες Kuznetsov ΝK-32-1 ο κάθε ένας εκ των οποίων αποδίδει μέγιστη ώση 55.000 λιβρών με μετάκαυση και 32.000 λιβρών σε ξηρή ώση, οι οποίοι προσδίδουν μέγιστη ταχύτητα στο αεροσκάφος 2+ mach, καθιστώντας το ταχύτερο στρατηγικό βομβαρδιστικό σε υπηρεσία σήμερα.
Το αεροσκάφος είναι εξοπλισμένο με χοάνη για υποδοχή καυσίμου από εύκαμπτο σωλήνα, αν και δεν χρησιμοποιείται πολύ συχνά. Το Tu-160 έχει αυτονομία περί τις 15 ώρες, με οικονομική ταχύτητα πλεύσης 850 χαω στα 9145 μέτρα ύψος.
Αυτό μεταφράζεται σε εμβέλεια 12.300 χλμ. και φορτίο έξι βλημάτων Χ-55. Αν και το αεροσκάφος σχεδιάστηκε με προοπτική το χαμηλό ηλεκτρομαγνητικό και υπέρυθρο ίχνος δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν stealth.
To Tu-160 διαθέτει ραντάρ ναυτιλίας επίθεσης Obzor Κ, ραντάρ παρακολούθησης του εδαφικού ανάγλυφου και αστροαδρανειακό σύστημα αεροναυτιλίας μεγάλης εμβελείας. Στο κάτω μέρος του ρύγχους του αεροσκάφους είναι τοποθετημένη μια ειδική TV κάμερα με σκοπό την παροχή πρόσθετων οπτικών πληροφοριών για υποβοήθηση στην σκόπευση (οπτικό σύστημα βομβαρδισμού OPB-15T)
Φέρει σύστημα αυτοπροστασίας Baykal, με παρεμβολείς, δέκτη προειδοποίησης και αναγνώρισης που παρέχει πληροφορίες διόπτευσης και του τύπου της απειλής με μεγάλη αντοχή στα ηλεκτρονικά αντίμετρα.
Για την καλύτερη λειτουργία των συστημάτων του αεροσκάφους υπάρχουν 100 επεξεργαστές από τους οποίους οι 12 είναι για τον έλεγχο των όπλων. Το πλήρωμα είναι  τετραμελές και αποτελείται από τον κυβερνήτη, τον συγκυβερνήτη, τον αξιωματικό ναυτιλίας και τον αξιωματικό χειριστή οπλικών συστημάτων.
Το πιλοτήριο είναι εντελώς συμβατικό χωρίς την παρουσία HUD ή οθονών CRT και κάποια σχέδια το 2003 για αναβάθμισή του δεν προχώρησαν για να ξαναρχίσει όμως το πρόγραμμα πριν από ένα χρόνο. Στα έγκατα του αεροσκάφους βρίσκονται δυο αποθήκες βομβών ή κάθε μια με μήκος 11,28 m και πλάτος 1,92 m.
Σε αυτές μπορούν να μεταφερθούν μέχρι 6 βλήματα Χ-55 σε ένα  εξαπλό κυλινδρικό εκτοξευτές MKU-6-5U, ή έξι Kh-15 ή τέλος έξι X-101 συμπεριλαμβανομένης και της έκδοσης Χ-102 με πυρηνική κεφαλή. Η σύνηθες διάταξη είναι για τους μεν Χ-55 στην εμπρός καταπακτή οπλισμού ενώ για τα Kh-15 και X-101/102 στην πίσω.
Το βλήμα Χ-55 μπορεί να δεχθεί πυρηνική κεφαλή ισχύος 200 kt. Συνολικά το αεροσκάφος έχει δυνατότητα ωφέλιμου φορτίου 45 τόνων κατάσσοντάς πρώτο στην κατηγορία των μεγαλύτερων βομβαρδιστικών που έχουν κατασκευαστεί. Η δύναμη των Tu-160 ανέρχεται στα 15 αεροσκάφη.

 

 

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr