Εδώ
είναι ο χάρτης της περιοχής των συγκρούσεων στη 1η Αυγούστου 2014,
όταν ο Ποροσένκο (Poroshenko) ήθελε ακόμα να έχει τον έλεγχο των συνόρων με τη
Ρωσία, επειδή η τελευταία υποτίθεται ότι στέλνει μεγάλη ποσότητα
στρατιωτικού εξοπλισμού και ανδρών για την υποστήριξη των μαχητών της Ντονμπάς (Donbass).
στρατιωτικού εξοπλισμού και ανδρών για την υποστήριξη των μαχητών της Ντονμπάς (Donbass).
Το
ζήτημα ήταν συνεπώς στρατηγικό.
Αυτή
η επιχείρηση που ξεκίνησε πριν περισσότερο από ένα μήνα, ήρθε τώρα στο τέλος της
και πρόκειται για αιματηρή αποτυχία, όπως το αναγνωρίζει εμμέσως ο Ποροσένκο,
καθώς ζητά έρευνα για να καταλάβει γιατί. Ο απολογισμός δίνει το μέτρο
της πανωλεθρίας.
5.500
άνδρες που ανήκουν σε διάφορες ταξιαρχίες ελίτ του ουκρανικού στρατού ρίχτηκαν
στη φωτιά. 600 κατέφυγαν στη Ρωσία, μερικές εκατοντάδες βγήκαν από την
περικύκλωση, και περίπου χίλια, σύμφωνα με το
Κίεβο , μάχοντας. Αποτέλεσμα, περίπου 3000 - 3500 παρέμειναν
εκεί. Σχεδόν όλος ο στρατιωτικός εξοπλισμός έμεινε επί τόπου μετά την
ήττα.
Ποιες
είναι οι συνέπειες μιας τέτοιας ανθρώπινης και στρατιωτικής καταστροφής από ένα
τακτικό στρατό;
Πράγματι,
για να επανακτήσει τον έλεγχο των ρωσο-ουκρανικών συνόρων στην Ντονμπάς, η
Ουκρανία έβαλε τους καλύτερους της στρατιώτες και πολλά όπλα σε αυτό το Νότιο
θύλακα, που βρίσκεται νότια της Krasnodon, ανατολικά της Krasnyi Λουτς και
βόρεια της Snezhnoe.
Σύμφωνα
με ανώνυμη πηγή στο ουκρανικό υπουργείο Άμυνας, η καταστροφή είναι
ολοκληρωτική.
Από
τις 72η, 24η και 51η μηχανοκίνητες ταξιαρχίες, τη 79η Αεροκίνητη Ταξιαρχία και
το 3ο Τάγμα Ειδικών Δυνάμεων GUR (το κύριο τμήμα των στρατιωτικών πληροφοριών
στο επιτελείο), δεν έπεινε σχεδόν τίποτα και οι πιθανότητες ότι οι τραυματίες
συνελήφθησαν από τους μαχητές είναι σχεδόν μηδενικές, και συνεπώς οι πιθανότητες
να βρουν επιζώντες.
Κατά
τις τελευταίες δύο εβδομάδες, μόνο 4 ομάδες των 7-18 ατόμων κατέφεραν να βγουν
έξω.
Παραμένουν,
στις 9 Αυγούστου, από αυτά τα στρατεύματα ελίτ, που ήταν περίπου αρχικά περίπου 5.500 στρατιωτικοί:
- στη 72η Ταξιαρχία: 467 ζωντανοί
- στη 24η Ταξιαρχία: 473 ζωντανοί
- στη 51η Ταξιαρχία, η οποία έχει χάσει σχεδόν τα πάντα: 136 ζωντανοί
- στη 79η, η οποία υπέστη τις μεγαλύτερες απώλειες: 369 ζωντανοί
- στο 3ο σύνταγμα GUR έμεινε μόνο ένα τάγμα.
Πρόκειται
για ήττα όχι μόνο πολιτική, αλλά κυρίως στρατιωτική, πρωτοφανές για ένα τακτικό
στρατό στην Ευρώπη σε κατάσταση «μη-πόλεμος».
Τίθενται
ορισμένα ερωτήματα: τι πρέπει θα κάνουν με τους επιζώντες στρατιώτες; Τι να
κάνουν με το στρατιωτικό εξοπλισμό που άφησαν πίσω; Ποια θα είναι η πολιτική
αντίδραση;
Οι
επιζώντες στρατιώτες ενοχλούν το Κίεβο
Το
Κίεβο δεν ξέρει πραγματικά τι να κάνει με τους επιζώντες .
Από
την αρχή, το ουκρανικό υπουργείο είχε ανακοινώσει όλους τους 3.500 ως ελλείποντες ή νεκρούς.
Όμως,
άνδρες της 72ης, όπως και πριν από την 79η ταξιαρχία που είχαν καταφύγει στη
Ρωσία, επέστρεψαν στη χώρα. Να θυμίσουμε ότι ήταν ελεύθεροι να κινηθούν στη
Ρωσία, ότι τους έτρεψαν και φρόντισαν με έξοδα του ρωσικού κράτους. Και το Κίεβο
δεν ξέρει τι να τους κάνει.
Διότι,
αν η Ουκρανία δεν είναι επίσημα σε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, τη θεωρεί ως
πραγματικό εχθρό της. Οι στρατιώτες πέρασαν λοιπόν από το εχθρικό έδαφος πριν να
επιστραφούν.
Αυτοί
οι στρατιώτες φορτώθηκαν σε φορτηγά και μεταφέρθηκαν μακριά από την εμπόλεμη
ζώνη για ανάκριση και να μη μιλήσουν.
Η
συμπεριφορά τους προς την ιεραρχία του ουκρανικού στρατού και ενώπιον αυτού του
βρώμικου πόλεμου έχει αλλάξει δραματικά.
Κάποιοι
θεωρηθήκαν προδότες από τον ηγέτη Α Paroubiy. Αλλά επέζησαν από αιματηρές μάχες
και δεν μετατράπηκαν σε κρέας για τα κανόνια.
Τότε,
ήρωες ή προδότες;
Ποιος
ξέρει; Το χειρότερο, είναι ότι μπορούν να μιλήσουν και να
διηγηθούν.
Όταν
αυξάνεται η δυσαρέσκεια σε ολόκληρη τη χώρα, όταν οι μητέρες στρατιωτών δεν
ξέρουν τι συνέβη στο γιο τους, όταν οι γυναίκες δεν θέλουν να αφήσουν τους
άνδρες να πάνε σε αυτό το πόλεμο που δεν καταλαβαίνουν.
Και
τους είπαν, σε αυτούς τους άτυχους επιζώντες: θίγουν την «μερική» επιστράτευση
της χώρας, ποια είναι η εικόνα που δίνουν;
Δεν
καταστράφηκε ο στρατιωτικός εξοπλισμός πριν από την εγκατάλειψη
Σύμφωνα
με τους επιζώντες, η απώλεια του στρατιωτικού εξοπλισμού είναι τεράστια για το
ουκρανικό στρατό, ο οποίος είχε πράγματι εξαπλώσει τις δυνάμεις του για να
περικυκλώσει τους μαχητές από όλες τις πλευρές και βρέθηκε σφηνωμένο στα ρωσικά
σύνορα στο νότο.
Ο
ουκρανικός στρατός φέρεται να έχει χάσει το 90% του στρατιωτικού εξοπλισμού των
24ης και 79ης ταξιαρχίων και το 100% του στρατιωτικού εξοπλισμού από την 72η
Ταξιαρχία.
εδώ είναι η λίστα των
ουκρανικών απωλειών από 21 Ιούλιου έως 5 Αύγουστου, που ανακτήθηκαν από το
στρατό της Ντονμπάς (μερικές φορές σε αντάλλαγμα για την ελεύθερη έξοδο των
στρατιωτών προς τη Ρωσία):
Που
δίνει για αυτές τις λίγες ημέρες: 22 άρματα μάχης, 43 τεθωρακισμένα οχήματα, 12
εκτοξευτήρες ρουκετών Grad, οκτώ μηχανοκίνητα κανόνια και διάφορα
συστήματα πυροβολικού. Και
αυτά και όλα τα υπόλοιπα είναι τώρα στα χέρια των μαχητών.
Σίγουρα
θα κατηγορήσουν σύντομα τη Ρωσία για την παροχή στρατιωτικού εξοπλισμού προς
τους μαχητές, επειδή θα βρεθούν σε ζώνη μάχης «ρώσικα» όπλα, που
χρησιμοποιούνται και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκαν από το ουκρανικό στρατό, αλλά
βέβαιο είναι ότι θα «ξεχάσουν» να το αναφέρουν.
Πολιτικό
πλήγμα για το Κίεβο
Οι
ήττες υπάρχουν σε καιρό πολέμου, αλλά αυτή είναι ιδιαίτερα
καταστροφική.
Θα
γίνει όλο και πιο δύσκολο να κρύψουν τις ανθρώπινες απώλειες στο πληθυσμό,
ιδιαιτέρα όταν τα αεροπλάνα φορτωμένα με σορούς έχουν γίνει
αλυσίδα.
Για
παράδειγμα, η Οδησσός,
παρέλαβε στις 9 Αυγούστου, 3 αεροπλάνα γεμάτα με σορούς. Και αυτό είναι μόνο ένα
μέρος των νεκρών στο Νότιο Θύλακα. 3 αεροπλάνα μόνο με τα σώματα των κατοίκων
της πόλης, στην οποία είχε αναφερθεί μια απώλεια περίπου 4 ή 6
συνοριοφύλακων. Πώς να κρυφτούν τα γεγονότα;
Δεν
μπορούν πια και αρχίζουν να τίθενται ενοχλητικές ερωτήσεις στην ουκρανική
κυβέρνηση.
Έτσι,
ο S. Gorokhov,
αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας «Για την ειρήνη και τη σταθερότητα»,
δήλωσε στη Ράντα:
«Μετρήσαμε
ότι μόνο για τις δύο πρώτες εβδομάδες του Ιουλίου, στα πλαίσια της
αντι-τρομοκρατικής Επιχείρησης, έχασαν τη ζωή τους περίπου 2.500 στρατιώτες. Για
την περίοδο αυτή, υπήρχαν περισσότεροι από 5.000 τραυματίες. Τα θύματα μεταξύ
των αμάχων από τις στρατιωτικές ενέργειες μετριούνται σε χιλιάδες συμπολίτες
μας. Ένα μεγάλο μέρος από αυτούς έχασαν τη ζωή τους ως αποτέλεσμα των τραυμάτων
τους. Έτσι, τα ενδιάμεσα στοιχεία των θυμάτων της αντι-τρομοκρατικής Επιχείρησης ανέρχονται
περισσότερα από 10.000 θύματα».
Τα
τελευταία επίσημα στοιχεία που
ανακοινώθηκαν από την Ουκρανία είναι τελείως παράλογα: 568 στρατιώτες σκοτώθηκαν
από την έναρξη των εχθροπραξιών.
Η
διαφορά είναι τέτοια έτσι ώστε κανείς δεν τους πιστεύει πλέον, ούτε οι Ουκρανοί
μπλόγκερ. Μεταδίδονται μόνο από τα επίσημα μέσα ενημέρωσης, και φυσικά από τις
δυτικές πρεσβείες.
Και
η κατάσταση γίνεται γκροτέσκο με τη δήλωση του Προέδρου Poroshenko να ερευνήσει
για μια ήττα, της οποίας τα στοιχεία δεν είναι ακόμη δημοσίως γνωστά. Η Ουκρανία
ενεπλάκη στο παράλογο κύκλο του ψεύδους.
Και
φυσικά, ο A. Paroubiy, Γραμματέας του Συμβούλιου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας,
έχει ήδη υποβάλει την παραίτησή του, χωρίς βέβαια να δηλώσει δημοσίως τους
λόγους, που δεν πρέπει να γνωστοποιούνται στο κοινό. Χρειάζεται ένας υπεύθυνος,
αλλά καλύτερα να μην είναι παρών ο υπεύθυνος την ώρα των λογαριασμών. Γιατί
το γεγονός ότι είναι ο εγκέφαλος αυτής της καταστροφής είναι ένας θόρυβος που
όλο και αυξάνεται στους διάδρομους.
Είναι
πρακτικά αδύνατο να πούμε ποιες είναι οι στρατιωτικές συνέπειες αυτής της
αποτυχίας, αν οι μαχητές θα έχουν τη δύναμη η όχι να δημιουργήσουν μια σημαντική
αντεπίθεση για να μετατοπιστεί το μέτωπο.
Όμως,
οι πολιτικές συνέπειες είναι προφανείς.
Θα
είναι δύσκολο για την Ουκρανία να συνεχίσει να κρύψει τις ανθρώπινες απώλειες,
στρατιωτικές και των αμάχων.
Και
τα δυτικά ΜΜΕ, που κρατούν ευσεβή σιωπή σχετικά με αυτές τις απώλειες, σχεδόν
όπως τα Ουκρανικά μέσα ενημέρωσης, θα πρέπει να αναθεωρήσουν τα δεδομένα
τους.
Αλλά
πώς θα χειριστούν οι πληροφορίες; Τι θα πούνε στις οικογένειες των θυμάτων; Στο
όνομα ποιού πράγματος, ή μάλλον καλύτερα στο όνομα ποιού προσώπου πέθαναν όλοι
αυτοί οι άνδες;
Τι
θα κάνουν με αυτούς τους «προδότες ήρωες» που έσωσαν το πετσί τους στη Ρωσία
και, στη συνέχεια, ήρθαν ήσυχα πίσω στην Ουκρανία; Πώς θα εξηγήσουν όλο αυτό το
χαμένο στρατιωτικό εξοπλισμό που εγκαταλείφθηκε με μεγάλο πανικό από τις
ταξιαρχίες ελίτ;
Δεν
μπορούν να τα εξηγήσουν, και συνεπώς δεν μπορούν μιλήσουν για
αυτά.
Και
με λίγη τύχη, όσα δεν αναφέρονται δεν υπάρχουν.
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/08/3500.html#more
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου