Εκτός από την βόρειο Αφρική, τώρα και στις Μικρασιατικές ακτές έχουν συγκεντρωθεί πλήθη προσφύγων από την Εγγύς Ανατολή, έτοιμα να περάσουν στην Ελλάδα. Οι δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν αριθμούς λίγο μεγαλύτερους ή λίγο μικρότερους από δύο εκατομμύρια!
Ασφαλώς ανάμεσά τους υπάρχουν στελέχη ακραίων φονταμενταλιστικών οργανώσεων, επιχειρησιακοί πυρήνες τρομοκρατών και βομβιστών, εγκάθετοι και φανατικοί. Αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο για τις αρχές να διακρίνουν τους απλούς δυστυχισμένους πρόσφυγες από τους υπόπτους, που συνωστίζονται μέσα στη μάζα των δυστυχισμένων Σύρων, Ιρακινών κλπ., που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τις σφαγές στις πατρίδες τους.
Τι θα κάνει η Ελλάδα μπροστά στο χαοτικό ενδεχόμενο να αντιμετωπίσει ανεξέλεγκτη επέλαση, ας μην πούμε εκατοντάδων χιλιάδων, αλλά ας πούμε δεκάδων έστω χιλιάδων προσφύγων, αναμεμειγμένων με ακραίους πυρήνες τζιχαντιστών, που θα δημιουργήσουν μία ιστορικά πρωτοφανή κατάσταση, πολύ χειρότερη από την Μικρασιατική Καταστροφή; Πολύ χειρότερη, διότι το 1922 επρόκειτο για Μικρασιάτες Έλληνες, ενώ τώρα για ξένους ή και εχθρικούς πληθυσμούς. Πού θα εγκατασταθούν όλοι αυτοί; Σε ποιές (ανύπαρκτες) υποδομές θα διανυκτερεύσουν; Πώς θα επισιτισθούν; ποιός μηχανισμός θα τους περιθάλψει;
Kαι το κυριώτερο: πού θα κατευθυνθούν; Θα γίνουν δεκτοί από άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή θα μείνουν για πάντα στην Ελλάδα, στην αρχή υποτίθεται προσωρινά και στη συνέχεια για πάντα, αλλοιώνοντας οριστικά τη δημογραφική σύνθεση και την πολιτισμική φυσιογνωμία του ελλαδικού χώρου και μεταβάλλοντας τους Έλληνες σε φοβισμένη μειοψηφία στην ίδια τους την πατρίδα;
Ακόμη χειρότερα, πώς θα εντοπισθούν και θα αντιμετωπιστούν τυχόν τρομοκράτες που θα πραγματοποιήσουν επιθέσεις στην Ελλάδα ή θα περάσουν στην Ευρώπη για να προκαλέσουν ανάλογες ενέργειες;
Αυτά τα ερωτήματα, που δεν θα ετίθεντο προ δεκαετίας ή έστω προ διετίας, δεν αποτελούν έκφραση πανικού ούτε ξενοφοβικής ιδεοληψίας. Είναι απλά μαθηματικά. Και πρέπει να απαντηθούν όχι με ιδεολογικά επιχειρήματα της μίας ή της άλλης κατεύθυνσης, αλλά με ψύχραιμο, τεχνοκρατικό τρόπο και με συνυπολογισμό όλων των δεδομένων (logistics, όπως λέγονται διεθνώς).
Οι αρμόδιες υπηρεσίες πρέπει, στον επιχειρησιακό σχεδιασμό που θα εκπονήσουν εντός των επομένων ωρών (όπως είμαστε βέβαιοι, γιατί δεν χωρεί ούτε λεπτό καθυστέρηση), να λάβουν υπ΄όψιν τους ότι λύσεις σε εθνικό πλαίσιο δεν υπάρχουν. Μόνον σε συνεργασία με τις άλλες πληττόμενες χώρες, δηλαδή τις Ευρωπαϊκές, μπορεί να δοθεί. Επίσης ενδεχομένως να πρέπει να γίνει κάποια κρούση στον ΟΗΕ και στην ΕΕ για την παροχή αρωγής.
Πηγή ΑςΜιλησουμεΕπιτελους
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου