Ειναι μια γηραιά κυρία καθισμένη δίπλα στο τζάκι και συλλογιέται.....
τα χρόνια του αγώνα.. της φτώχειας..τις ταπεινώσεις...
αλλά και τα χρόνια της δημιουργίας της αγάπης και της οικογενείας.
Εχει δώδεκα παιδιά....βασανίστηκε.... μα... τους έδωσε τα πάντα...
αγάπη...κατανόηση...συγχώρεση...γνώση..δύναμη..σοφία.
Μια απο τις κόρες της όταν αρρώστησε η κυρία..
έτρεξε και της είπε:
Τώρα που θα πεθάνεις μην ξεχνάς
οτι εγώ σου έφερα νερό όταν διψούσες....
( Xωρίς να σκεφτεί η άμοιρη κόρη ότι η δίψα της μάνας
ήταν απο το μόχθο να την μεγαλώσει.)
H γιαγιά αποκρίθηκε......
Η αχαριστία σου θα σε πληρώσει κόρη μου.....
Την γιαγιά την λένε ΕΛΛΑΔΑ...
και την κόρη...ΓΕΡΜΑΝΙΑ.
ΠΗΓΗ
ΣΤΑ ΜΑΝΤΑΛΑΚΙΑ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου