Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας
Τα μνημόνια στην Ελλάδα είναι καταδικασμένα να αποτυγχάνουν, επειδή οι εμπνευστές τους αδυνατούν να ελέξουν τη σκέψη, τη συνείδηση και τη νοημοσύνη των Ελλήνων !!!
Διαθέτει ανώτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά από τον αντίστοιχο μέσο ευρωπαίο εταίρο του. Είναι μορφωμένος, μιλάει ξένες γλώσσες, έχει επαφή με το εξωτερικό, τις κουλτούρες, τα ήθη και τα έθιμα άλλων λαών και, προπάντων, είναι έξυπνος, αξιοπρεπής, δημιουργικός και διαθέτει ακόμη το ένστικτο της επιβίωσης.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι, ακόμη και όταν αναγκάστηκε να γίνει οικονομικός μετανάστης, εγκαταλείποντας την Ελλάδα ξυπόλυτος στις δεκαετίες του 50' και του 60', κατόρθωσε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, μέσα σε μια μόλις γενιά, να γίνει εκείνος, ο ξυπόλητος μετανάστης που τραγούδησε ο Καζαντζίδης, το αφεντικό χιλιάδων γερμανών εργαζομένων, μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, στη Γερμανία του Ραιχ, της SIEMENS, της Μέρκελ και του Σόιμπλε.
Συγκρινόμενος με τον μέσο Γάλλο, Γερμανό, Ολλανδό κλπ., που είναι στην μεγαλύτερη τους πλειοψηφία άξεστοι και αγράμματοι δούλοι της παγκόσμιας ελίτ, σκλάβοι της φάμπρικας που ζουν υποταγμένοι στη γκρίζα καθημερινότητα που τους επιβάλλουν μισάνθρωποι, ανώμαλοι και ψυχικά ασθενείς πολιτικοί ηγέτες, ο μέσος Έλληνας του 2015 είναι ένας πολύ ανώτερος πνευματικά άνθρωπος, του οποίου η ΝΤΠ αδυνατεί να ελέξει τη σκέψη, τη συνείδηση και τη νοημοσύνη, τουλάχιστον στο βαθμό και με την ευκολία που το κάνει με τους υπόλοιπους ευρωπαίους πολίτες.
Το επιβεβαιώνουν όλες οι πρόσφατες έρευνες (Credit Suisse 2013, ΟΟΣΑ), κατά τις οποίες ο Έλληνας δεν πιάνεται εύκολα κορόιδο και δεν ξαναγίνεται κολήγος αφού, ενώ στον υπόλοιπο κόσμο οι ελίτ του 10% ελέγχουν το 80% του πλούτου, το ποσοστό αυτό στην Ελλάδα είναι συντριπτικά υψηλότερο και ανέρχεται περίπου στο 50%, με αποτέλεσμα η κατοχή του ιδιωτικού πλούτου στην Ελλάδα να μην είναι αποκλειστικό προνόμιο της εγχώριας ελίτ και ο μέσος Έλληνας να είναι αξιοπρεπής αστός, νοικοκυραίος.
Την ίδια ώρα, στην Ε.Ε. των 27, το 20,4% των πολιτών διαθέτει περιουσία χαμηλότερη των 1000 $, ήτοι διαβίωση κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό κυμαίνεται μόλις στο 1,6% του ενήλικου πληθυσμού, αφού ο θεσμός της οικογένειας και τα υψηλά ποσοστά ιδιοκτησίας ακινήτων γλυτώνουν τους Έλληνες από την απόλυτη φτώχεια, που χαρακτηρίζει το ένα πέμπτο (20%) των ευρωπαίων εταίρων μας.
Την
ίδια στιγμή το 50% των Ελλήνων συγκεντρώνει πλούτο αξίας 10.000-100.000
$, την ώρα που στην ίδια κατηγορία κατατάσσεται μόλις το 28% των
ευρωπαίων.
Δεν
είναι άλλωστε τυχαίο που, ακόμη και σήμερα, στη χειρότερη χρονική
στιγμή της σύγχρονης οικονομικής ιστορίας της Πατρίδας μας, ο μέσος
Έλληνας κάθε κοινωνικής διαστρωμάτωσης βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση
από τον αντίστοιχο ευρωπαίο εταίρο του, ιδιαίτερα δε οι Έλληνες που ζουν
κάτω από το όριο της φτώχειας, αφού ο ενισχυμένος στην ελληνική
κοινωνία θεσμός της οικογένειας δεν επέτρεψε στην Ελλάδα των μνημονίων
να εξάγει εικόνες δυστυχίας ανάλογες με εκείνες της Ισπανίας και της
Πορτογαλίας, με τις χιλιάδες των οικογενειών να ζουν και να κοιμούνται
κάτω από τις γέφυρες και σε κοιτώνες καταλυμάτων κοινωνικής πρόνοιας.
Σήμερα,
ο μέσος ενήλικος Έλληνας διαθέτει περιουσία 106.000 $, έναντι 57.000 $
που διέθετε το 2000 και έναντι των 51.000 $ που είναι ο σημερινός
παγκόσμιος μέσος όρος. Μάλιστα, η εξέλιξη της οικονομικής μεγέθυνσης στη
χώρα μας από το 2000 ήταν ραγδαία αφού, από τα 57.000 $ του 2000,
περάσαμε σε 101.000 $ το 2004, σε 137.000 $ το 2007, για να υποχωρήσουμε
σε 100.000 $ το 2010 και να ανέβουμε σε 106.000 το 2011.
Έτσι, ο μέσος Έλληνας κατόρθωσε να μένει σήμερα στο δικό του σπίτι, έστω και αν το στεγαστικό του δάνειο είναι κόκκινο και να διαθέτει, κουτσά-στραβά, και ένα υποτυπώδες εξοχικό, έστω και αυθαίρετο, καταγράφοντας έτσι τον υψηλότερο δείκτη κατά κεφαλήν ακίνητης περιουσίας στην ευρωζώνη.
Παράλληλα κατόρθωσε να ξεφύγει από το δόγμα της φάμπρικας αφού, ακόμη και σήμερα, μετά από 300.000 λουκέτα, η Ελλάδα διαθέτει τον μεγαλύτερο μέσο ευρωπαϊκό όρο και έναν από τους μεγαλύτερους στον πλανήτη σε αυτοαπασχολούμενους, ελεύθερους επαγγελματίες και επιχειρηματίες, που όλοι μαζί ξεπερνούν το 50%, ποσοστό αδιανόητο για τους υπόλοιπους εταίρους μας στην Ευρωζώνη.
Αυτά ακριβώς είναι τα ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας, που μάταια επιχειρεί να αλλοιώσει δια των μνημονίων η ΝΤΠ στην Ελλάδα, χωρίς να μπορεί να αντιληφθεί ότι, όσο περισσότερο επιμένει, τόσο περισσότερο θα αποτυγχάνει.
Ακόμη και αν κατορθώσει, βγάζοντας στους δρόμους τα τανκς, να περνάει νόμους και ΠΝΠ στη Βουλή με τις ψήφους όλων των 300 βουλευτών, το αρρωστημένο όραμα της γερμανοποίησης της ελληνικής κοινωνίας και της άλεσης της εθνικής μας υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας στην κρεατομηχανή του Ραιχ της ΝΤΠ, δεν πρόκειται να γίνει ποτέ πράξη.
Το ελληνικό λεξικό διαθέτει δύο λέξεις που δεν μπορούν να μεταφραστούν και να αποδοθούν στην αγγλική και τη γερμανική γλώσσα : Το "γινάτι" και το "φιλότιμο".
Όσο λοιπόν οι εμπνευστές των μνημονίων δεν γνωρίζουν και δεν σκέφτονται ελληνικά, τα μνημόνια θα είναι καταδικασμένα στην αποτυχία, ενώ ο πραγματικός κίνδυνος για την Πατρίδα μας θα έρθει την ώρα που η ΝΤΠ θα εμπιστευθεί τη σύνταξη ενός μνημονίου στους έλληνες εταίρους της, δηλαδή στους διαπλεκόμενους νταβατζήδες της εγχώριας ελίτ.
Όσο κρατάει καλά ο θεσμός της οικογένειας, τοσο περισσότερο οι Έλληνες θα μπορούν να αντιστέκονται, να ελπίζουν και να ονειρεύονται, αφού θάχουν πάντα ένα σπίτι να μένουν και ένα πιάτο φαγητό να τρώνε, την ώρα που για τον μέσο ευρωπαίο πολίτη που ζει στο όριο της φτώχειας, το κρεβάτι και το πιάτο με το φαγητό αποτελούν μεγάλες κοινωνικές κατακτήσεις, που κερδίζονται με τίμημα την απώλεια της ελπίδας και του δικαιώματος στο όνειρο.
Κάπως έτσι δημιουργήθηκε σήμερα ένας ολόκληρος στρατός φτωχοποιημένων και αναξιοπρεπών ευρωπαίων πολιτών, που ανέρχονται στο 20% του πληθυσμού της ευρωζώνης και που σήμερα αποτελούν εκείνους τους ευρωπαίους πολίτες που καταδικάζουν μετά μανίας εμάς τους Έλληνες, προφανώς από φθόνο.
Όσο ο Έλληνας επιμένει να παραμένει αφεντικό του εαυτού του και συνεχίζει να παλεύει, κόντρα σε εμπόδια και αποτυχίες, για την οικονομική του ανεξαρτησία και αυτοτέλεια, διατηρώντας εκείνο το μαγικό 50% ως αυτοαπασχολούμενος, ελεύθερος επαγγελματίας και επιχειρηματίας, τόσο τα μνημόνια θα συνεχίζουν να αποτυγχάνουν, αφού δεν θα πετυχαίνουν ποτέ κανέναν από τους δημοσιονομικούς και νομισματικούς στόχους των εμπνευστών τους.
Έφτασαν 20 μόλις ημέρες τραπεζικής αργίας για να κατορθώσουν 60.000 Έλληνες να ανοίξουν τραπεζικούς λογαριασμούς στη Βουλγαρία, όπου θα μεταφέρουν σταδιακά και τις έδρες των επιχειρήσεών τους.
Έτσι, δεν πρόκειται να δει δεκάρα τσακιστή το επιδοτούμενο με δημόσιο χρήμα ελληνικό τραπεζικό σύστημα από τα 40 και πλέον Δις των χρημάτων που έχουν αποθησαυριστεί σε σεντούκια, στρώματα και τοίχους, με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να συντηρήσει νομικές υπηρεσίες και εισπρακτικές εταιρείες και ούτε ακόμη να εκτελέσει τις ήδη εκδοθείσες διαταγές πληρωμής, που εκκρεμούν στα χέρια των δικαστικών επιμελητών εδώ και 1,5 περίπου μήνα. Όχι μόνον επειδή θα τις ανακόψουμε, αλλά και επειδή οι εκτελέσεις απαιτούν χρήμα και αγοραστές που, υπό τις παρούσες συνθήκες, θα συνεχίσουν να παραμένουν άγνωστες λέξεις για πολλά ακόμη χρόνια, μέχρις ότου κάποιοι αντιληφθούν ότι πρέπει να διαλύσουν το υφιστάμενο, κρατικοδίαιτο και πτωχευμένο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, προκειμένου να υπάρξουν οι προϋποθέσεις δημιουργίας ενός νέου, υγιούς ελληνικού τραπεζικού συστήματος, αποτελούμενου από πραγματικούς, 'Ελληνες και ξένους, τραπεζίτες, μετόχους και επενδυτές, που θα αντικαταστήσουν τους σημερινούς διαπλεκόμενους αεριτζήδες, κερδίζοντας έτσι την εμπιστοσύνη αγορών και αποταμιευτών.
Παράλληλα, η μεταφορά των φορολογικών εδρών των επιχειρήσεων στο εξωτερικό, η αναμενόμενη αύξηση της παραοικονομίας, που θα ξεπεράσει το 100% του επίσημου ΑΕΠ και η αδυναμία του ελεγκτικού μηχανισμού να εξασφαλίσει τα προαπαιτούμενα μνημονιακά έσοδα, ενώ ταυτόχρονα δεν θα μπορεί να εισπράξει ούτε ακόμη τα βεβαιωμένα, θα οδηγήσουν στην κατάρρευση όλων των δημοσιονομικών στόχων του νέου μνημονίου, όπως έγινε και με τα προηγούμενα, αναγκάζοντας τους ηλίθιους χαρτογιακάδες των Βρυξελλών να επινοήσουν ένα ακόμη success story για να αιτιολογήσουν την αποτυχία τους.
Κάπως έτσι θα πέσουν οι τίτλοι του τέλους και στο νέο μνημόνιο, πριν ακόμη αρχίσει καλά-καλά να εφαρμόζεται.
Ο Έλληνας είναι δαιμόνιος.
Έτσι, στα πέντε χρόνια των μνημονίων, έκανε την κρίση ευκαιρία και, έχοντας εξασφαλίσει την τροφή και τη στέγη του χάρη στον ακλόνητο θεσμό της οικογένειας ή ακόμη και ξεπουλώντας στα ενεχυροδανειστήρια χρυσαφικά, τιμαλφή και οικογενειακά κειμήλια, διαχειρίστηκε τον άφθονο χρόνο της ανεργίας ή του κλεισίματος της επιχείρησής του, μελετώντας και ενημερωνόμενος σε καθημερινή βάση.
Η θεματολογία του ελληνικού διαδικτύου και της τηλεόρασης, συστημικής και μη, παρείχαν όλα αυτά τα μνημονιακά χρόνια δωρεάν εκαπαίδευση υψηλού επιπέδου στους Έλληνες Πολίτες, που έμαθαν καλά τι είναι και πως λειτουργεί η ΕΕ, το τραπεζικό σύστημα, η ΕΚΤ, το ΔΝΤ, η Κομισιόν, ο ELA, η πρωτογενής και δευτερογενής αγορά των ομολόγων του δημοσίου, τα CDS, το Τ+3, οι ανοικτές πωλήσεις και πολλά ακόμη.
Σήμερα δεν υπάρχει κανένας λαός στον κόσμο με τόσο καλή γνώση ενημέρωση στα οικονομικά, όσο οι Έλληνες. Σε βαθμό μάλιστα που μόλις η μόδα των μνημονίων περάσει το κατώφλι Γαλλίας, Ιταλίας και Γερμανίας, η Ελλάδα θα είναι σε θέση να εξάγει οικονομολόγους και know how επιβίωσης, αντιπερισπασμού και εξουδετέρωσης των μνημονιακών πολιτικών.
Απλοί Έλληνες Πολίτες έγιναν οικονομολόγοι, οι οικονομολόγοι αναβάθμισαν το γνωστικό τους αντικείμενο σε επίπεδο καθηγητή, ενώ οι Έλληνες καθηγητές συναγωνίζονται πλέον τους νομπελίστες σε επίπεδο γνώσης και πρακτικής εφαρμογής της οικονομικής θεωρίας, της δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής.
Μοναδική εξαίρεση ο Γιάνης Βαρουφάκης που, από εξαιρετικός καθηγητής, έγινε ψώνιο.
Καταγράψαμε
δηλαδή μια αλματώδη αύξηση της τάξης του 77% στην ατομική μας περιουσία
από το 2000 στο 2004 και της τάξης του 140% από το 2000 στο 2007.
Έτσι, ο μέσος Έλληνας κατόρθωσε να μένει σήμερα στο δικό του σπίτι, έστω και αν το στεγαστικό του δάνειο είναι κόκκινο και να διαθέτει, κουτσά-στραβά, και ένα υποτυπώδες εξοχικό, έστω και αυθαίρετο, καταγράφοντας έτσι τον υψηλότερο δείκτη κατά κεφαλήν ακίνητης περιουσίας στην ευρωζώνη.
Παράλληλα κατόρθωσε να ξεφύγει από το δόγμα της φάμπρικας αφού, ακόμη και σήμερα, μετά από 300.000 λουκέτα, η Ελλάδα διαθέτει τον μεγαλύτερο μέσο ευρωπαϊκό όρο και έναν από τους μεγαλύτερους στον πλανήτη σε αυτοαπασχολούμενους, ελεύθερους επαγγελματίες και επιχειρηματίες, που όλοι μαζί ξεπερνούν το 50%, ποσοστό αδιανόητο για τους υπόλοιπους εταίρους μας στην Ευρωζώνη.
Αυτά ακριβώς είναι τα ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας, που μάταια επιχειρεί να αλλοιώσει δια των μνημονίων η ΝΤΠ στην Ελλάδα, χωρίς να μπορεί να αντιληφθεί ότι, όσο περισσότερο επιμένει, τόσο περισσότερο θα αποτυγχάνει.
Ακόμη και αν κατορθώσει, βγάζοντας στους δρόμους τα τανκς, να περνάει νόμους και ΠΝΠ στη Βουλή με τις ψήφους όλων των 300 βουλευτών, το αρρωστημένο όραμα της γερμανοποίησης της ελληνικής κοινωνίας και της άλεσης της εθνικής μας υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας στην κρεατομηχανή του Ραιχ της ΝΤΠ, δεν πρόκειται να γίνει ποτέ πράξη.
Το ελληνικό λεξικό διαθέτει δύο λέξεις που δεν μπορούν να μεταφραστούν και να αποδοθούν στην αγγλική και τη γερμανική γλώσσα : Το "γινάτι" και το "φιλότιμο".
Όσο λοιπόν οι εμπνευστές των μνημονίων δεν γνωρίζουν και δεν σκέφτονται ελληνικά, τα μνημόνια θα είναι καταδικασμένα στην αποτυχία, ενώ ο πραγματικός κίνδυνος για την Πατρίδα μας θα έρθει την ώρα που η ΝΤΠ θα εμπιστευθεί τη σύνταξη ενός μνημονίου στους έλληνες εταίρους της, δηλαδή στους διαπλεκόμενους νταβατζήδες της εγχώριας ελίτ.
Όσο κρατάει καλά ο θεσμός της οικογένειας, τοσο περισσότερο οι Έλληνες θα μπορούν να αντιστέκονται, να ελπίζουν και να ονειρεύονται, αφού θάχουν πάντα ένα σπίτι να μένουν και ένα πιάτο φαγητό να τρώνε, την ώρα που για τον μέσο ευρωπαίο πολίτη που ζει στο όριο της φτώχειας, το κρεβάτι και το πιάτο με το φαγητό αποτελούν μεγάλες κοινωνικές κατακτήσεις, που κερδίζονται με τίμημα την απώλεια της ελπίδας και του δικαιώματος στο όνειρο.
Κάπως έτσι δημιουργήθηκε σήμερα ένας ολόκληρος στρατός φτωχοποιημένων και αναξιοπρεπών ευρωπαίων πολιτών, που ανέρχονται στο 20% του πληθυσμού της ευρωζώνης και που σήμερα αποτελούν εκείνους τους ευρωπαίους πολίτες που καταδικάζουν μετά μανίας εμάς τους Έλληνες, προφανώς από φθόνο.
Όσο ο Έλληνας επιμένει να παραμένει αφεντικό του εαυτού του και συνεχίζει να παλεύει, κόντρα σε εμπόδια και αποτυχίες, για την οικονομική του ανεξαρτησία και αυτοτέλεια, διατηρώντας εκείνο το μαγικό 50% ως αυτοαπασχολούμενος, ελεύθερος επαγγελματίας και επιχειρηματίας, τόσο τα μνημόνια θα συνεχίζουν να αποτυγχάνουν, αφού δεν θα πετυχαίνουν ποτέ κανέναν από τους δημοσιονομικούς και νομισματικούς στόχους των εμπνευστών τους.
Έφτασαν 20 μόλις ημέρες τραπεζικής αργίας για να κατορθώσουν 60.000 Έλληνες να ανοίξουν τραπεζικούς λογαριασμούς στη Βουλγαρία, όπου θα μεταφέρουν σταδιακά και τις έδρες των επιχειρήσεών τους.
Έτσι, δεν πρόκειται να δει δεκάρα τσακιστή το επιδοτούμενο με δημόσιο χρήμα ελληνικό τραπεζικό σύστημα από τα 40 και πλέον Δις των χρημάτων που έχουν αποθησαυριστεί σε σεντούκια, στρώματα και τοίχους, με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να συντηρήσει νομικές υπηρεσίες και εισπρακτικές εταιρείες και ούτε ακόμη να εκτελέσει τις ήδη εκδοθείσες διαταγές πληρωμής, που εκκρεμούν στα χέρια των δικαστικών επιμελητών εδώ και 1,5 περίπου μήνα. Όχι μόνον επειδή θα τις ανακόψουμε, αλλά και επειδή οι εκτελέσεις απαιτούν χρήμα και αγοραστές που, υπό τις παρούσες συνθήκες, θα συνεχίσουν να παραμένουν άγνωστες λέξεις για πολλά ακόμη χρόνια, μέχρις ότου κάποιοι αντιληφθούν ότι πρέπει να διαλύσουν το υφιστάμενο, κρατικοδίαιτο και πτωχευμένο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, προκειμένου να υπάρξουν οι προϋποθέσεις δημιουργίας ενός νέου, υγιούς ελληνικού τραπεζικού συστήματος, αποτελούμενου από πραγματικούς, 'Ελληνες και ξένους, τραπεζίτες, μετόχους και επενδυτές, που θα αντικαταστήσουν τους σημερινούς διαπλεκόμενους αεριτζήδες, κερδίζοντας έτσι την εμπιστοσύνη αγορών και αποταμιευτών.
Παράλληλα, η μεταφορά των φορολογικών εδρών των επιχειρήσεων στο εξωτερικό, η αναμενόμενη αύξηση της παραοικονομίας, που θα ξεπεράσει το 100% του επίσημου ΑΕΠ και η αδυναμία του ελεγκτικού μηχανισμού να εξασφαλίσει τα προαπαιτούμενα μνημονιακά έσοδα, ενώ ταυτόχρονα δεν θα μπορεί να εισπράξει ούτε ακόμη τα βεβαιωμένα, θα οδηγήσουν στην κατάρρευση όλων των δημοσιονομικών στόχων του νέου μνημονίου, όπως έγινε και με τα προηγούμενα, αναγκάζοντας τους ηλίθιους χαρτογιακάδες των Βρυξελλών να επινοήσουν ένα ακόμη success story για να αιτιολογήσουν την αποτυχία τους.
Κάπως έτσι θα πέσουν οι τίτλοι του τέλους και στο νέο μνημόνιο, πριν ακόμη αρχίσει καλά-καλά να εφαρμόζεται.
Ο Έλληνας είναι δαιμόνιος.
Έτσι, στα πέντε χρόνια των μνημονίων, έκανε την κρίση ευκαιρία και, έχοντας εξασφαλίσει την τροφή και τη στέγη του χάρη στον ακλόνητο θεσμό της οικογένειας ή ακόμη και ξεπουλώντας στα ενεχυροδανειστήρια χρυσαφικά, τιμαλφή και οικογενειακά κειμήλια, διαχειρίστηκε τον άφθονο χρόνο της ανεργίας ή του κλεισίματος της επιχείρησής του, μελετώντας και ενημερωνόμενος σε καθημερινή βάση.
Η θεματολογία του ελληνικού διαδικτύου και της τηλεόρασης, συστημικής και μη, παρείχαν όλα αυτά τα μνημονιακά χρόνια δωρεάν εκαπαίδευση υψηλού επιπέδου στους Έλληνες Πολίτες, που έμαθαν καλά τι είναι και πως λειτουργεί η ΕΕ, το τραπεζικό σύστημα, η ΕΚΤ, το ΔΝΤ, η Κομισιόν, ο ELA, η πρωτογενής και δευτερογενής αγορά των ομολόγων του δημοσίου, τα CDS, το Τ+3, οι ανοικτές πωλήσεις και πολλά ακόμη.
Σήμερα δεν υπάρχει κανένας λαός στον κόσμο με τόσο καλή γνώση ενημέρωση στα οικονομικά, όσο οι Έλληνες. Σε βαθμό μάλιστα που μόλις η μόδα των μνημονίων περάσει το κατώφλι Γαλλίας, Ιταλίας και Γερμανίας, η Ελλάδα θα είναι σε θέση να εξάγει οικονομολόγους και know how επιβίωσης, αντιπερισπασμού και εξουδετέρωσης των μνημονιακών πολιτικών.
Απλοί Έλληνες Πολίτες έγιναν οικονομολόγοι, οι οικονομολόγοι αναβάθμισαν το γνωστικό τους αντικείμενο σε επίπεδο καθηγητή, ενώ οι Έλληνες καθηγητές συναγωνίζονται πλέον τους νομπελίστες σε επίπεδο γνώσης και πρακτικής εφαρμογής της οικονομικής θεωρίας, της δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής.
Μοναδική εξαίρεση ο Γιάνης Βαρουφάκης που, από εξαιρετικός καθηγητής, έγινε ψώνιο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου